ژست عکاسی

ژست های نشسته همیشه برای من مثل یک فضای امن و آرام در عکاسی بوده اند؛ جایی که دامن خودش را نشان می دهد، چین ها بهتر دیده می شوند و مدل هم راحت تر می تواند با لباس ارتباط بگیرد. هیچ وقت فراموش نمی کنم اولین باری که یک دامن پلیسه را در حالت نشسته عکاسی کردم چقدر هیجان زده شدم...

اگر بخواهم صادقانه بگویم، ژست های لمیده همیشه برایم بهترین لحظه های عکاسی با دامن بوده اند. انگار ترکیب حجم پارچه با حالت نرم و رهاى بدن، یک جوری تصویر را شاعرانه تر می کند. مخصوصاً وقتی دامن کمی بازی دارد—مثل پلیسه یا حریر—این ژست ها خودش را بیشتر نشان می دهد.

دامن همیشه برای من یکی از آن لباس هایی بوده که وقتی مقابل دوربین قرار می گیرد، یک جور جان تازه ای پیدا می کند. انگار خودش می خواهد قصه بگوید؛ با هر چین، هر حرکت ریز، حتی با تکان خوردنش در باد. توی پروژه های فشن، مخصوصاً برای برندهای پوشاک زنانه، بارها دیده ام که چطور یک دامن می تواند تمام حس تصویر را تغییر بدهد...

لباس‌های بلند فقط یه انتخاب شیک نیستن، بلکه انگار برای عکاسی ساخته شدن. همین که راه می‌ری و پارچه پشت سرت حرکت می‌کنه، خودش یه قابِ آماده‌ست. اما واقعاً فرق بین یه عکس معمولی و یه عکس موندگار، فقط تو نوع ژست گرفتنه. گاهی کافیه یه پیچ ظریف به بدن بدی یا لبه دامن رو کمی بلند کنی تا کل تصویر جون بگیره.

اگه مدل یا عکاس هستی و می‌خوای عکس‌هایی خاص و چشم‌گیر از لباس‌های بلند زنونه بگیری، ژست نشستن یکی از مهم‌ترین چیزهایی‌ه که باید بهش توجه کنی. برخلاف چیزی که به نظر می‌رسه، نشستن خودش یه دنیای پر از حس و زیبایی داره—مخصوصاً وقتی قرار باشه با یه لباس بلند و پارچه‌دار کار کنی.

وقتی پای عکاسی مدلینگ با لباس بلند وسط میاد، همه‌چی فقط به زیبایی لباس یا کیفیت دوربین بستگی نداره. اون چیزی که عکس رو تبدیل به یه تصویر موندگار می‌کنه، ژستیه که مدل می‌گیره. حتی یه حرکت ساده‌ی دست یا یه چرخش کوچیک بدن می‌تونه کاری کنه که عکس، حس و حال خاصی داشته باشه. .