عکاسی از ستارگان

تابستان بهترین فرصت برای یک عکاس می تواند باشد تا مهارت خودش را در عکاسی مناظر افزایش دهد، مخصوصاً عکاسی در شب از ستاره ها، جدای از این امسال از نظر آسترلوژی سالی استثنایی هستش چرا که تقویم نجومی امسال مملو از ماه گرفتگی ها و خورشید گرفتگی هاست.

پس امروز با پیکسمر همراه باشید برای توضیح چگونگی عکاسی از کواکب، که مطمئن هستم این مطالب می تون برای همتون مفید باشه.

اول از همه یک سری خصوصیات اولیه می توانند به نتیجه عکاسی شما کمک کنند، مثل دوربین شما که هر چقدر سایز سنسور شما بزرگ تر باشد توانایی شما برای ثبت وسعت بیشتری از فضا و دریافت بیشترین نور در تاریکی شب را افزایش می دهد، پس یک دوربین فول فریم بهترین گزینه برای کار در شب می تواند باشد.

مورد دیگری که تاثیر بسیار زیادی بر نتیجه کار دارد لنز مورد استفاده شما می باشد، هر چقدر اف دوربین شما کمتر باشد نور دریافت شده توسط سنسور هم بیشتر می شود در حالی که نیاز شما برای افزایش ایزو کاهش می یابد، نکته مهم دیگر در رابطه با لنز در این نوع عکاسی طول لنز مورد استفاده می باشد، که هر چقدر کوتاه تر و واید تر باشد نتیجه کار شما شگفت انگیز تر می شود.

سه پایه مناسب و بدون لرزش از ادوات مهم این نوع از عکاسی هست، چرا که برای ثبت این نوع از عکس ها نیاز هست تا زمان ثبت هر عکس افزایش پیدا کند به نحوی که نور کافی برای دیده شدن اجسام دوری که در فضا وجود دارند وارد سنسور دوربین شما شود.

در این میان با کاهش سرعت شاتر شما نور های مزاحمی که در شهر ها و خیابان ها تولید می شوند موجب ایجاد پدیده ای به نام آلودگی نوری می شوند، برای کاهش این آلودگی در تصویر ثبت شده نیاز هست تا با فاصله مناسبی از تمدن، به کوه و دشت و بیابان روانه شویم.

دلیل اصلی این که بیشتر عکس های ثبت شده و معروف این نوع از عکاسی در ارتفاعات و کویر ها می باشد نیز همین آلودگی نوری ناشی از شهر ها و خیابان هاست.

حال نیاز هست به یک سری از ملزومات تکنیکی در این نوع عکاسی اشاره کنیم، از جمله خاموش کردن فوکوس اتوماتیک و کاهنده اتوماتیک نویز دوربین شما.

برای پیدا کردن فوکوس مناسب چند راه حل وجود دارد که ساده ترین حالت، تنظیم کردن لنز و یا دوربین شما بر روی فوکوس بی نهایت است.

حالت بعدی تنظیم فوکوس دوربین بر روی دور ترین جسم ممکن در آسمان شب می باشد، که از روی صفحه ال سی دی با زوم کردن بر روی تصویر می توانید این انتخاب را انجام دهید، اما به شخصه بهترین راه برای این کار را دم غروب و یا صبح زود می دونم تا بهترین فوکوس را برای شارپنس بیشتر و وضوح بیشتر تصویر در شب پیدا کنم.

حالا وسیله دیگری که نقش مفیدی را می تواند برای شما ایفا کند معرفی می کنم که هم می توانید ازش برای ایجاد عکس های خلاقانه و هم دقیق استفاده کنید، اینتروالومتر دستگاهی است که به شما این امکان را می دهد تا مدت زمان باز بودن شاتر خود را به ده ها دقیقه افزایش دهید.

تصویر های زیر فقط با استفاده از این دستگاه امکان پذیر است چرا که چرخش زمین به دور خودش باعث می شود که کواکب حاضر در آسمان شب همیشه در یک نقطه باقی نمانند و بر اساس نقطه فوکوس شما در دوایر متحدالمرکزی کشیده می شوند، منظم ترین حالت در این نوع عکاسی با فوکوس کردن بر روی ستاره قطبی حاصل می شود.

نکته اساسی دیگر در تنظیم کردن نقطه دید عکاسی شما در شب است که قاعده یک سوم این امکان را می دهد که به فضای نامتناهی آسمان شب هویتی در خور شگفتی های خودش را بدهید.

اما برای اینکه بتوانید بهترین برنامه ریزی برای دست یابی به تجربه مطلوب خودتون را داشته باشید، نیاز به اطلاع پیدا کردن از شرایط جوی، زمان غروب و طلوع خورشید، موقعیت مکانی لوکیشن نسبت به شهر ها و حتی بررسی چگونگی قرار گیری ستاره ها در آسمان شب دارید، برای این منظور استفاده از نرم افزار های 

Google earth, TPE و SkyguideS, tar walk 2 

را به شما پیشنهاد می کنم که در پست های آینده چگونگی استفاده از آنها را نیز آموزش می دهم.

برای ثبت یک عکس حرفه ای از آسمان شب نیاز به تجربه زیادی هست، تا بتوانید بهترین تنظیمات را برای ایجاد یک وایت بالانس عالی و تصویری بدون ازدیاد نور های مزاحم در کنار نگاه عالی به مناظر، شب اعمال کنید.

اما نترسید تا وقت هست باید تجربه کنید و بهترین زمان برای این کار، در روز های ایجاد ماه نو و یا ماه گرفتگی است، چرا که نوری که به دوربین شما می رسد دارای خلوص بیشتری از طرف کهکشان راه شیری و ستاره های آسمان شب است.

به لوکیشن مورد نظر خود بروید تنظیمات فوکوس را اعمال کنید ( هر لنز و هر دوربینی برای ثبت بهترین شارپنس عددی متفاوت را داراست، اما هر عددی بین ۱.۸ تا ۳.۵ در بازه خوبی از این نظر قرار دارد. ) و برای تنظیم ISO بهتر است از ۸۰۰ شروع کنید، تا ۱۶۰۰ پیش بروید، و اما مهم ترین تنظیم مربوط به مدت زمان باز بودن شاتر شما می باشد، که برای هر ست آپی از تجهیزات شما متفاوت است، برای راحت تر شدن پیدا کردن دقیق این بازه یک راه حل تجربی وجود دارد و آن این است که، طول لنز مورد استفاده خود در عکاسی از شب را بدست آورید سپس عدد ۵۰۰ را بر طول بدست آمده تقسیم کنید و در جواب شما به تایم مورد نیاز برای باز گذاشتن شاتر خود می رسید.

به طور مثال اگر من با استفاده از لنز فیکس خود که دارای طول ۵۰ است بخواهم عدد مورد نظر را بر اساس اف حداقلی دوربین خودم ( ۱.۸ ) تنظیم کنم، باید سرعت شاتر خودم را بر روی ده ثانیه تنظیم کنم، البته برای بدست آوردن بهترین شارپنس بر اساس تجربه F دوربین خودم را روی ۲.۸ می زارم و کم کم بر زمان شاتر می افزایم.

حالا برای تنظیم White balance و حرارت تصویر می توانید بر اساس سلیقه خودتان رفتار کنید اما من ۴۲۰۰ تا ۴۵۰۰ کلوین را ترجیح می دهم و در تنظیمات رنگ تصویر طیف آبی و بنفش موجود در آسمان را مناسب تر می دانم، حال برای پیدا کردن بهترین انتخاب توصیه می کنم از گزینه شیفت در حالت عکاسی استفاده کنید تا سه طیف متفاوت از رنگی که در تنظیمات دوربین خود انتخاب کردید ثبت کنید و بر اساس مقایسه نتیجه حاصل انتخاب خود را انجام دهید.

فراموش نکنید تا فرمت عکس ها را روی 

RAW 

تنظیم کنید تا برای پردازش تصویر در نرم افزار های ادیت عکس بهترین نتیجه را مشاهده کنید.

مقاله ما تمام شد اما نکات بسیار ریز دیگری هم باقی ماند که باید بر اساس تجربه و درک حاصل از عکاسی در آسمان شب به آنها دست پیدا کنید، پس در اولین فرصت دوربین خود را به سمت آسمان بی کران و زیبای شب نشانه بگیرید تا خود، استاد خود شوید.

برای اطلاع از تازه ترین اخبار ما، صفحه اینستاگرام و سایت پیکسمر را دنبال کنید، و یادتون بمونه که عکس های خلاقانه و زیبای خودتان از آسمان شب را بفرستید.